StudentGerichte Innovatie

Innovatie binnen het Deltion College en stimulering van ICT in het bijzonder lopen altijd via de leraar. Er zijn de afgelopen 15 jaar diverse projecten opgezet om de leraar ertoe te bewegen meer elearning toe te passen binnen het onderwijs. Binnen het onderwijs (waaronder het Deltion College) verloopt deze vorm van innovatie gestaag, maar bijzonder traag. Een significante groep leraren gebruikt ICT nog steeds niet of nauwelijks om de onderwijskwaliteit te verbeteren. Pogingen om buiten de leraren om de onderwijspraktijk te innoveren stuiten op verzet van dezelfde leraren.

In het kader van mijn masterthesus ga ik onderzoeken in hoeverre er sprake kan zijn van een alternatieve innovatiestrategie binnen het onderwijs omdat blijkbaar de standaard strategie niet erg goed werkt. En dat is een understatement vind ik.


Figuur 1, innovatievariabelen

Hoe ziet een onderwijsinnovatie er normaal gesproken uit? 
In figuur 1 is te zien hoe de drie variabelen in een innovatieproces met elkaar zijn verbonden.




Figuur 2, gangbare wijze van innoveren
 
Of het nu om de invoering van de ELO gaat of gebruik van web2.0 toepassingen: de leraar is hier de intermediair tussen de innovator, de onderwijspraktijk en het studentengedrag (figuur 2).




Figuur 3, studentgerichte innovatie (SGI)
Studentgerichte innovatie probeert een verandering van lerarengedrag te bereiken via de student (figuur 3). Door een (ICT)innovatie te richten op studenten zullen deze studenten de leraar vragen zijn/haar gedrag te veranderen. Dit in tegenstelling tot de reguliere innovatiemethode waarbij de leraar een opdracht tot innovatie ‘van boven’ krijgt. Studentgerichte Innovatie resulteert in veranderend studentengedrag. Dit andere gedrag beïnvloedt de dagelijkse onderwijspraktijk waardoor de leraar zich genoodzaakt zal zien te anticiperen en zijn of haar gedrag actief te veranderen. Ik neem aan dat leraren op deze min of meer vraag gestuurde wijze veel eerder hun gedrag zullen veranderen.

Mijn definitie van Studentgerichte Innovatie luidt als volgt: SGI is een alternatieve onderwijsinnovatie, gericht op verandering van lerarengedrag en onderwijspraktijk met verandering van studentengedrag als belangrijkste prikkel.

In het eerste jaar van mijn opleiding heb ik geconstateerd dat SGI werkt. Door mij enkel te richten op de 1e jaars studenten van een bepaald team werden de leraren zo nieuwsgierig dat ze na een paar maanden meer wilden weten. Op dit moment, 1 jaar later, gebruikt het team de ELO volop, moeten de studenten laptops  aanschaffen en wordt ook onze eigen kennisbank Fiducia goed ingezet. Zonder SGi denk ik niet dat we zover waren gekomen.

Mocht je mee willen lezen: hier mijn masterproposal zoals deze er op 14 november 2010 uitziet. In het blauw de opmerkingen vanuit het Lectoraat. Ik ploeg dapper verder.

Reacties